เทคนิคการเขียนบรรยายฉากหลอนผ่านตัวอย่างหนังดัง: ฝึกจากของจริงเพื่อเขียนให้น่ากลัวกว่าผี

Pararin Publishing หนังสือ E-books ของเรา ว่าจ้าง Pararin เขียนบทความ/หนังสือทั่วไป บทความน่าอ่าน เกี่ยวกับเรา Pararin Publishing ตั้งใจเขียนทุกบทความให้คุณได้อ่านแบบไม่มีโฆษณากวนใจ เพราะเราอยากให้คุณได้อ่านบทความดี ๆ อย่างเต็มที่ ถ้าคุณรู้สึกว่าเนื้อหาของเรามีคุณค่า สนับสนุนเราได้ด้วยการซื้ออีบุ๊ค หรือร่วมสมทบตามใจคุณ เพราะทุกการสนับสนุนของคุณ คือพลังที่ทำให้เราสร้างเนื้อหาดี ๆ ได้ตลอดไป ต้องการสนับสนุนตามใจ เทคนิคการเขียนบรรยายฉากหลอนผ่านตัวอย่างหนังดัง ฝึกจากของจริงเพื่อเขียนให้น่ากลัวกว่าผี สำหรับนักเขียนที่อยากเขียน ฉากหลอน ให้น่ากลัวจริง ไม่ใช่แค่ใส่ผีโผล่ เสียงดัง หรือภาพน่าขยะแขยง แต่ต้องการสร้างความรู้สึก “ขนลุก” แบบที่คนอ่านนึกหน้าไม่ออก แต่ใจไม่กล้าลืม บทความนี้คือคู่มือของคุณ เพราะเราจะพาไปดู เทคนิคการเขียนบรรยายฉาก ที่ใช้ได้จริง โดยยกตัวอย่างจากหนังดังระดับตำนาน ตั้งแต่ The Shining, The Sixth Sense, Rebecca ไปจนถึง Hereditary และ A Quiet Place พร้อมถอดรหัสวิธีที่นักเขียนบทระดับโลกออกแบบ…

เทคนิคการเขียนบรรยายฉากหลอนและฉากตื่นเต้น สำหรับเขียนบทภาพยนตร์ให้ลุกจากเก้าอี้ไม่ได้

Pararin Publishing หนังสือ E-books ของเรา ว่าจ้าง Pararin เขียนบทความ/หนังสือทั่วไป บทความน่าอ่าน เกี่ยวกับเรา Pararin Publishing ตั้งใจเขียนทุกบทความให้คุณได้อ่านแบบไม่มีโฆษณากวนใจ เพราะเราอยากให้คุณได้อ่านบทความดี ๆ อย่างเต็มที่ ถ้าคุณรู้สึกว่าเนื้อหาของเรามีคุณค่า สนับสนุนเราได้ด้วยการซื้ออีบุ๊ค หรือร่วมสมทบตามใจคุณ เพราะทุกการสนับสนุนของคุณ คือพลังที่ทำให้เราสร้างเนื้อหาดี ๆ ได้ตลอดไป ต้องการสนับสนุนตามใจ เทคนิคการเขียนบรรยายฉากหลอนและฉากตื่นเต้น สำหรับเขียนบทภาพยนตร์ให้ลุกจากเก้าอี้ไม่ได้ หนึ่งในทักษะที่นักเขียนบทภาพยนตร์ต้องฝึกให้ช่ำชอง คือ การเขียนบรรยายฉาก โดยเฉพาะในหนังแนวระทึกขวัญหรือสยองขวัญ เพราะฉากที่ดีไม่ใช่แค่ภาพที่สวยหรือเหตุการณ์ที่น่าตกใจ แต่คือการทำให้คนดู “รู้สึก” ไปกับมันแบบหายใจไม่ทั่วท้อง บางครั้งแค่เสียงฝีเท้าในความมืด หรือฉากที่ไม่มีใครพูดอะไรเลย ก็ทำให้คนดูนั่งเกร็งทั้งโรงได้แล้ว ฉากหลอนที่ดี ต้องเริ่มจากความรู้สึกที่ควบคุมไม่ได้ หลายคนเข้าใจผิดว่าฉากหลอนคือการใส่ผี ใส่เลือด ใส่เสียงดังโครมคราม ความจริงแล้วสิ่งที่ทำให้คนกลัว ไม่ใช่สิ่งที่เห็น แต่คือ สิ่งที่ “น่าจะ” เกิดขึ้น แต่ยังไม่เกิดต่างหาก เทคนิคง่าย ๆ ที่นักเขียนมืออาชีพใช้คือ “ทิ้งเงื่อนไขบางอย่างไว้ในหัวคนดู” เช่น เด็กคนนี้ไม่ควรเข้าไปในห้องนอนตอนกลางคืน…

นักเขียนกับศิลปะการสร้างความกลัวให้ลึกลงไปถึงกระดูก

Pararin Publishing หนังสือ E-books ของเรา ว่าจ้าง Pararin เขียนบทความ/หนังสือทั่วไป บทความน่าอ่าน เกี่ยวกับเรา Pararin Publishing ตั้งใจเขียนทุกบทความให้คุณได้อ่านแบบไม่มีโฆษณากวนใจ เพราะเราอยากให้คุณได้อ่านบทความดี ๆ อย่างเต็มที่ ถ้าคุณรู้สึกว่าเนื้อหาของเรามีคุณค่า สนับสนุนเราได้ด้วยการซื้ออีบุ๊ค หรือร่วมสมทบตามใจคุณ เพราะทุกการสนับสนุนของคุณ คือพลังที่ทำให้เราสร้างเนื้อหาดี ๆ ได้ตลอดไป ต้องการสนับสนุนตามใจ นักเขียนกับศิลปะการสร้างความกลัวให้ลึกลงไปถึงกระดูก เมื่อความกลัวไม่ได้อยู่แค่ในฉาก แต่ซึมเข้าไปในจิตใจผู้อ่าน นักเขียนที่อยากให้ผู้อ่านอิน ต้องเข้าใจว่า “ความกลัว” ไม่ได้เกิดจากฉากหลอนแบบสำเร็จรูป ไม่ใช่แค่เสียงฝีเท้ากลางป่า หรือหน้าต่างที่เปิดเองในยามดึก แต่คือความรู้สึกที่คล้ายการหายใจติดขัด หัวใจเต้นผิดจังหวะ และความไม่แน่ใจว่าเราจะรอดพ้นจากบางสิ่งที่ยังไม่เห็นหน้าหรือไม่ เทคนิคการเขียนแนวระทึกขวัญจึงไม่ใช่แค่การใส่เหตุการณ์ให้เยอะที่สุด แต่คือการเลือก “จังหวะความเงียบ” ให้แม่น การตัดภาพในหัวผู้อ่านให้ค้างคา และการจัดการความรู้สึกของตัวละครให้คนอ่านรู้สึกว่า “มันอาจเกิดขึ้นกับเราได้” เทคนิคเหล่านี้ นักเขียนจำนวนไม่น้อยพลาด เพราะมัวแต่เน้นความสยองภายนอก ลืมไปว่า “ความกลัวจริง ๆ” คือสิ่งที่เรานึกในหัวเองโดยไม่ต้องมีภาพให้เห็นด้วยซ้ำ ถ้าคุณเป็นนักเขียน อย่าคิดว่าจะเขียนฉากหลอนให้ดี โดยไม่เข้าใจคน การเขียนความกลัวที่น่าเชื่อ ไม่ได้เริ่มต้นจากผี…

นักเขียนที่อยากเขียนให้น่ากลัว ต้องเข้าใจอะไรบ้าง?

Pararin Publishing หนังสือ E-books ของเรา ว่าจ้าง Pararin เขียนบทความ/หนังสือทั่วไป บทความน่าอ่าน เกี่ยวกับเรา Pararin Publishing ตั้งใจเขียนทุกบทความให้คุณได้อ่านแบบไม่มีโฆษณากวนใจ เพราะเราอยากให้คุณได้อ่านบทความดี ๆ อย่างเต็มที่ ถ้าคุณรู้สึกว่าเนื้อหาของเรามีคุณค่า สนับสนุนเราได้ด้วยการซื้ออีบุ๊ค หรือร่วมสมทบตามใจคุณ เพราะทุกการสนับสนุนของคุณ คือพลังที่ทำให้เราสร้างเนื้อหาดี ๆ ได้ตลอดไป ต้องการสนับสนุนตามใจ นักเขียนที่อยากเขียนให้น่ากลัว ต้องเข้าใจอะไรบ้าง? สิ่งที่นักเขียนหลายคนเข้าใจผิดเกี่ยวกับ “ความหลอน” ก็คือคิดว่ามันขึ้นอยู่กับผี หรือเงา หรือฉากโล่ง ๆ ที่มีเสียงลมพัดวูบ แต่ในความจริงแล้ว ความหลอนที่เวิร์กที่สุดกลับไม่ได้มาจากภาพอะไรเลย มันมาจาก “จินตนาการ” ที่นักเขียนค่อย ๆ ปลุกขึ้นในหัวของคนอ่านต่างหาก และนั่นแหละ ที่ยากที่สุดในการเขียน เพราะมันไม่ใช่การบรรยายเพื่อให้ผู้อ่านเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า แต่มันคือการหลอกให้เขาคิดไปไกลกว่าที่ตาเห็นโดยไม่รู้ตัว นักเขียนที่เข้าใจจุดนี้ จะเริ่มวางกลยุทธ์ให้กับแต่ละฉาก ไม่ใช่แค่เขียนตามลำดับเหตุการณ์ แต่จะเลือกใช้ข้อมูลบางอย่างที่ “ไม่ชัด” พอให้สงสัย และ “ไม่เยอะ” จนคนอ่านสบายใจ เทคนิคแบบนี้ใช้ได้ทั้งในนิยายผี นิยายระทึกขวัญ…

ความกลัวในนิยาย ไม่ได้ซ่อนอยู่ในความมืด แต่มันซ่อนอยู่ในความจริงที่เราไม่กล้ายอมรับ

Pararin Publishing หนังสือ E-books ของเรา ว่าจ้าง Pararin เขียนบทความ/หนังสือทั่วไป บทความน่าอ่าน เกี่ยวกับเรา Pararin Publishing ตั้งใจเขียนทุกบทความให้คุณได้อ่านแบบไม่มีโฆษณากวนใจ เพราะเราอยากให้คุณได้อ่านบทความดี ๆ อย่างเต็มที่ ถ้าคุณรู้สึกว่าเนื้อหาของเรามีคุณค่า สนับสนุนเราได้ด้วยการซื้ออีบุ๊ค หรือร่วมสมทบตามใจคุณ เพราะทุกการสนับสนุนของคุณ คือพลังที่ทำให้เราสร้างเนื้อหาดี ๆ ได้ตลอดไป ต้องการสนับสนุนตามใจ ความกลัวในนิยาย ไม่ได้ซ่อนอยู่ในความมืด แต่มันซ่อนอยู่ในความจริงที่เราไม่กล้ายอมรับ ถ้าคุณกำลังเขียนนิยายแนวหลอน ตื่นเต้น หรือแม้แต่นิยายที่ไม่ต้องมีผีแต่ยังทำให้คนอ่านรู้สึกไม่สบายใจ คุณจะรู้ว่าสิ่งที่ยากที่สุดไม่ใช่การหาฉากน่ากลัว ไม่ใช่การสร้างปริศนาให้ซับซ้อน แต่คือการดึงเอาความกลัวที่มนุษย์ทุกคนมีอยู่แล้วในใจออกมา แล้วใส่ลงไปในเรื่องให้มันเหมือนจริงจนคนอ่านรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นตัวละครหนึ่งในนั้น สิ่งที่น่ากลัวในนิยายจริง ๆ ไม่ใช่ “ผี” แต่คือการตื่นมาแล้วพบว่าคุณจำไม่ได้ว่าเมื่อคืนคุณทำอะไรไว้บ้าง หรือการเดินผ่านห้องว่างที่รู้ว่ามันไม่มีคนอยู่ แต่รู้สึกได้ว่า “มีอะไรบางอย่างมองคุณอยู่” หรือหนักกว่านั้นคือการที่คนที่คุณไว้ใจที่สุดกลับกลายเป็นคนที่ทำให้คุณต้องหนีเอาตัวรอด นั่นแหละคือจุดที่ความกลัวเริ่มทำงานโดยไม่ต้องใช้คำว่า “หลอน” เลยสักคำ นิยายที่สร้างบรรยากาศกลัวแบบซึมลึกไม่ใช่นิยายที่มีแต่ความมืดหรือเสียงแปลก ๆ แต่คือนิยายที่เปลี่ยนสถานการณ์ธรรมดาให้กลายเป็นสิ่งที่ “ผิดจังหวะ” พอผิดนิดเดียว สมองคนอ่านจะเริ่มประมวลผลทันทีว่านี่มันไม่ใช่เรื่องปกติ และพอเขาเริ่มคิดแทนตัวละคร เขาก็จะเริ่มรู้สึกเหมือนอยู่ในฉากนั้นจริง ๆ…

กลิ่นหลอนที่แทรกอยู่ในนิยาย ไม่ใช่เสียงกรีดร้อง แต่คือจังหวะเงียบที่กดหัวใจ

Pararin Publishing หนังสือ E-books ของเรา ว่าจ้าง Pararin เขียนบทความ/หนังสือทั่วไป บทความน่าอ่าน เกี่ยวกับเรา Pararin Publishing ตั้งใจเขียนทุกบทความให้คุณได้อ่านแบบไม่มีโฆษณากวนใจ เพราะเราอยากให้คุณได้อ่านบทความดี ๆ อย่างเต็มที่ ถ้าคุณรู้สึกว่าเนื้อหาของเรามีคุณค่า สนับสนุนเราได้ด้วยการซื้ออีบุ๊ค หรือร่วมสมทบตามใจคุณ เพราะทุกการสนับสนุนของคุณ คือพลังที่ทำให้เราสร้างเนื้อหาดี ๆ ได้ตลอดไป ต้องการสนับสนุนตามใจ กลิ่นหลอนที่แทรกอยู่ในนิยาย ไม่ใช่เสียงกรีดร้อง แต่คือจังหวะเงียบที่กดหัวใจ คนจำนวนไม่น้อยเข้าใจผิดว่า “ความหลอน” ใน นิยาย คือเสียงโหยหวน ฉากโผล่ หรือภาพติดตาแบบหนังสยองขวัญ แต่ในโลกของตัวหนังสือ มันไม่มีอะไรโผล่มาหาคุณได้แบบทันที สิ่งที่คุณต้องสร้างคือ “บรรยากาศ” ที่กดหัวใจคนอ่านให้อยู่ในจุดที่พวกเขาหายใจไม่ทั่วท้อง เพราะแค่คำธรรมดา ๆ ถ้าใส่ไว้ในจังหวะที่ถูก มันจะกลายเป็นคำที่น่ากลัวอย่างไม่มีเหตุผล และคนอ่านจะจำมันไปตลอดทั้งเรื่อง การเขียน นิยาย ที่ทำให้คนอ่านรู้สึกหลอนโดยไม่ต้องใช้ผีหรือเสียงแหลม ๆ คือทักษะที่ต้องซ้อม มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าคุณเขียนเก่งแค่ไหน แต่มันขึ้นอยู่กับว่าคุณ “กล้าปล่อยให้ฉากบางฉากไม่มีคำอธิบาย” หรือเปล่า เพราะความหลอนในนิยายไม่ได้มาจากสิ่งที่คุณใส่เข้าไป แต่มาจากสิ่งที่คุณ…

นักเขียนจะเขียนความกลัวให้น่ากลัวได้จริง ต้องกล้าดูความกลัวของตัวเองก่อน

Pararin Publishing หนังสือ E-books ของเรา ว่าจ้าง Pararin เขียนบทความ/หนังสือทั่วไป บทความน่าอ่าน เกี่ยวกับเรา Pararin Publishing ตั้งใจเขียนทุกบทความให้คุณได้อ่านแบบไม่มีโฆษณากวนใจ เพราะเราอยากให้คุณได้อ่านบทความดี ๆ อย่างเต็มที่ ถ้าคุณรู้สึกว่าเนื้อหาของเรามีคุณค่า สนับสนุนเราได้ด้วยการซื้ออีบุ๊ค หรือร่วมสมทบตามใจคุณ เพราะทุกการสนับสนุนของคุณ คือพลังที่ทำให้เราสร้างเนื้อหาดี ๆ ได้ตลอดไป ต้องการสนับสนุนตามใจ นักเขียนจะเขียนความกลัวให้น่ากลัวได้จริง ต้องกล้าดูความกลัวของตัวเองก่อน ในนิยายที่คุณอ่านแล้ววางไม่ลง ลองย้อนกลับไปดูดี ๆ ว่ามันมีอะไรอยู่ข้างในบ้าง — ความกลัว? ความกังวล? ความรู้สึกเหมือนเข้าไปยืนอยู่ในฉากนั้น? ใช่ทั้งหมด แต่ไม่ใช่ทุกคนจะเขียนสิ่งเหล่านี้ได้แม่น และไม่ใช่นักเขียนทุกคนจะเข้าใจว่า ‘ความกลัว’ ไม่ได้สร้างจากสิ่งที่น่ากลัวที่สุดเสมอไป แต่บางครั้งมันเกิดจาก ‘การไม่รู้ว่ากำลังกลัวอะไร’ ต่างหากที่ทำให้คนอ่านไม่อยากกระพริบตา บรรยากาศก่อนบทฆาตกรรม สำคัญกว่าฉากฆาตกรรม นักเขียนจำนวนมากหลงไปกับฉากแอ็กชัน หรือการใส่ภาพรุนแรงให้เยอะที่สุดเพื่อให้ผู้อ่านกลัว แต่ถ้าคุณกำลังจะเขียนนิยายแนวหลอน ตื่นเต้น หรือระทึกขวัญให้ตรึงใจคนอ่านจริง ๆ — สิ่งที่คุณต้องโฟกัสคือ “บรรยากาศก่อนหน้านั้น” ต่างหาก ไม่ใช่การตาย…

นักเขียนกับภารกิจสั่นประสาท: เขียนยังไงให้ผู้อ่านกลัวแต่ไม่หนี

Pararin Publishing หนังสือ E-books ของเรา ว่าจ้าง Pararin เขียนบทความ/หนังสือทั่วไป บทความน่าอ่าน เกี่ยวกับเรา Pararin Publishing ตั้งใจเขียนทุกบทความให้คุณได้อ่านแบบไม่มีโฆษณากวนใจ เพราะเราอยากให้คุณได้อ่านบทความดี ๆ อย่างเต็มที่ ถ้าคุณรู้สึกว่าเนื้อหาของเรามีคุณค่า สนับสนุนเราได้ด้วยการซื้ออีบุ๊ค หรือร่วมสมทบตามใจคุณ เพราะทุกการสนับสนุนของคุณ คือพลังที่ทำให้เราสร้างเนื้อหาดี ๆ ได้ตลอดไป ต้องการสนับสนุนตามใจ นักเขียนกับภารกิจสั่นประสาท: เขียนยังไงให้ผู้อ่านกลัวแต่ไม่หนี ถ้าคุณเป็นนักเขียนที่เคยพยายามจะสร้างฉากหลอนให้น่ากลัว น่าติดตาม แต่สุดท้ายผู้อ่านกลับรู้สึกเหมือนดูรายการลี้ลับเบา ๆ วันศุกร์ตอนสี่ทุ่มครึ่ง… คุณไม่ได้ล้มเหลวหรอก แต่แค่ยังเข้าไม่ถึง “เครื่องมือ” ที่จะดึงผู้อ่านเข้าไปในโลกที่คุณกำลังปั้น ความหลอนในนิยายไม่ใช่แค่เรื่องผี ไม่ใช่แค่เสียงกรอบแกรบ หรือประตูที่เปิดเองโดยไม่แจ้งล่วงหน้า แต่มันคือ “พื้นที่ในใจผู้อ่าน” ที่คุณต้องบุกเข้าไปเปิดไฟ แล้วกระซิบว่า “นี่แค่เริ่มต้น” เป้าหมายของนักเขียนไม่ใช่หลอกให้ตกใจ แต่ต้องให้ผู้อ่านรู้สึกว่า ‘นี่มันอาจเกิดขึ้นกับฉันก็ได้’ นักเขียนหลายคนที่เริ่มต้นเขียนนิยายแนวหลอนหรือระทึกขวัญ มักจะนึกถึง “ฉาก” ก่อนเรื่อง เช่น ห้องปิดตาย โรงแรมร้าง ป่าเปลี่ยว หรือบ้านไร่กลางคืนฝนตก…

นักเขียนที่อยากให้คนอ่านลืมหายใจ ต้องกล้าเขียนด้วยอารมณ์ที่กลัวจริง

Pararin Publishing หนังสือ E-books ของเรา ว่าจ้าง Pararin เขียนบทความ/หนังสือทั่วไป บทความน่าอ่าน เกี่ยวกับเรา Pararin Publishing ตั้งใจเขียนทุกบทความให้คุณได้อ่านแบบไม่มีโฆษณากวนใจ เพราะเราอยากให้คุณได้อ่านบทความดี ๆ อย่างเต็มที่ ถ้าคุณรู้สึกว่าเนื้อหาของเรามีคุณค่า สนับสนุนเราได้ด้วยการซื้ออีบุ๊ค หรือร่วมสมทบตามใจคุณ เพราะทุกการสนับสนุนของคุณ คือพลังที่ทำให้เราสร้างเนื้อหาดี ๆ ได้ตลอดไป ต้องการสนับสนุนตามใจ นักเขียนที่อยากให้คนอ่านลืมหายใจ ต้องกล้าเขียนด้วยอารมณ์ที่กลัวจริง ในโลกของนิยาย มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้คนวางไม่ลง — ไม่ใช่เนื้อเรื่องซับซ้อน ไม่ใช่ฉากเฉลยหักมุม แต่คือ “อารมณ์ร่วม” ที่ทำให้คนอ่านรู้สึกเหมือนโดนลากเข้าไปอยู่ในสถานการณ์นั้นจริง ๆ และถ้ามันคือฉากระทึกขวัญ ฉากหลอน ฉากไล่ล่า หรืออะไรก็ตามที่ทำให้หัวใจเต้นแรง นักเขียนก็ต้องลงไปอยู่ในความรู้สึกนั้นให้ถึงก่อน ถึงจะเขียนออกมาให้คนอ่านรู้สึกได้ว่ามัน จริง นักเขียนหลายคนมักเข้าใจผิดว่าแค่ใช้คำว่า “กลัว”, “ใจเต้น”, หรือ “ขนลุก” ก็เพียงพอแล้วสำหรับการสร้างฉากหลอนหรือความระทึก นั่นแหละปัญหา เพราะถ้าคุณรู้สึกแค่นั้น มันก็แค่บอก ไม่ใช่ทำให้ เกิด ความรู้สึก คนอ่านไม่กลัวเพราะคุณบอกว่ากลัว…

ถ้านิยายของคุณไม่มีแรงดึง คนอ่านจะหลุดออกจากเรื่องตั้งแต่ยังไม่ถึงหน้าที่ 10

Pararin Publishing หนังสือ E-books ของเรา ว่าจ้าง Pararin เขียนบทความ/หนังสือทั่วไป บทความน่าอ่าน เกี่ยวกับเรา Pararin Publishing ตั้งใจเขียนทุกบทความให้คุณได้อ่านแบบไม่มีโฆษณากวนใจ เพราะเราอยากให้คุณได้อ่านบทความดี ๆ อย่างเต็มที่ ถ้าคุณรู้สึกว่าเนื้อหาของเรามีคุณค่า สนับสนุนเราได้ด้วยการซื้ออีบุ๊ค หรือร่วมสมทบตามใจคุณ เพราะทุกการสนับสนุนของคุณ คือพลังที่ทำให้เราสร้างเนื้อหาดี ๆ ได้ตลอดไป ต้องการสนับสนุนตามใจ ถ้านิยายของคุณไม่มีแรงดึง คนอ่านจะหลุดออกจากเรื่องตั้งแต่ยังไม่ถึงหน้าที่ 10 คุณอาจจะเขียนนิยายมาแล้วหลายตอน แต่มันกลับไม่มีแรงส่ง ไม่มีอารมณ์ร่วม ไม่มีโมเมนต์ที่คนอ่านอยากรู้ว่า “ต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น” ทั้งที่คุณก็คิดว่าพลอตน่าสนใจ ตัวละครก็น่าจะมีเสน่ห์ แต่พอปล่อยลงเว็บ…เงียบ ปัญหาไม่ได้อยู่ที่คุณไม่มีไอเดีย แต่อยู่ที่คุณอาจยังไม่เข้าใจว่า “ความตื่นเต้นในนิยายมันเกิดจากอะไร” เพราะนิยายที่ทำให้คนอ่านรู้สึกตามได้ มันไม่ได้เกิดจากฉากใหญ่ หรือการใช้คำบรรยายเท่ ๆ แต่มันเกิดจาก “สถานการณ์ที่คนอ่านอยากรู้ว่าจะไปจบตรงไหน” ไม่ว่าฉากนั้นจะเล็กแค่ไหนก็ตาม เทคนิคแรก สร้างจุดคาใจตั้งแต่บรรทัดแรก แล้วค่อยเฉลยทีละนิด ถ้าคุณเริ่มต้นนิยายด้วยความเรียบร้อย เช่น พระเอกนั่งจิบกาแฟ คิดถึงงานเมื่อวาน แล้วค่อย ๆ ไปทำงานตามปกติ…